รับทำเสื้อคณะ ทำเอาเฉียดศึกษาไม่จบ

[ruyjung118]

สวัสดีค่ะ เราเป็นผู้เรียนปีที่ 4 ของมหาลัยชื่อดังแห่งหนึ่งของภาคเหนือ วันนี้มีข้อความมาระบายให้กับเพื่อนๆที่จะจำเป็นมีกิจกรรมรับทำเสื้อรุ่น เสื้อคณะ หรือเสื้อใส่ทำกิจกรรมเช่นไรหลากหลาย ที่ทางมหาวิทยาลัยหรือรุ่นพี่จะบัญชาการมา ซึ่งเหตุที่จะเป็นเหตุให้เราถึงกลับอาจจะเรียนไม่จบก็เกิดจากงานรับทำเสื้อคณะนี้เลย ใจความสำคัญมีอยู่ว่าเราซึ่งเป็นประธานสโมสรนักศึกษา ได้คุยกันว่าเราควรทำเสื้อของคณะเราเองสำหรับเก็บไว้เป็นเครื่องระลึกหรืออาจใส่มาเรียนได้ เดิมก็ว่าจะทำกันเพียงกลุ่มเล็กๆแต่พอเรื่องรู้ไปถึงรุ่นน้อง รุ่นพี่ รวมไปถึงอาจารย์ประจำคณะ ก็เลยกลายเป็นคนส่วนมากของคณะ สนใจสั่งทำเสื้อรุ่นเป็นส่วนมาก เราเลยจำต้องเป็นผู้รับผิดชอบ รับทำเสื้อรุ่นนี้เอง เพราะว่าปริมาณเงินค่อนข้างจะเยอะ และเราก็ทั้งเป็นประธานสโมสรนักศึกษา ก็คงเป็นที่น่าเชื่อถือพอใช้ได้ที่จะเป็นคนรวบรวมเงิน เราทำความตกลงกันว่าจะเริ่มใส่เสื้อกันตอนเปิดเทอม 2 ซึ่งก็มีโอกาสให้เพื่อนๆน้องๆ เก็บเงินราว 2 เดือนกว่า เรียกว่าไม่รีบไม่ร้อนมากนัก ก็เพราะว่าระหว่างนี้ทางมหาลัยก็จะมีงานครบรอบ 100 ปี ซึ่งจะยุ่งมากๆ ทั้งเตรียมงาน เตรียมการ์ดเชิญนิสิตเก่า เตรียมการแสดงบนเวที และอีกมากมาย เราเกือบจะไม่ได้เรียนเราทุ่มเทมากเนื่องจากมันเป็นหน้าเป็นตาของประธานสโมสรในแต่ละรุ่นว่าจะจัดงานออกมาได้ดีเพียงใด ทำให้เราลืมๆเรื่องรับทำเสื้อคณะไปเลย ทางร้านเริ่มมาทวงถามค่ามัดจำเราก็แบบไม่มีเวลาอ่ะ ก็เริ่มหนักใจ มีไปรำพึงรำพันกับเพื่อนๆบ้างว่าไม่มีเวลาเก็บรวบรวมเงินเลย กลัวว่าที่ไปสัญญาจะรับทำเสื้อ (http://www.madetooorder.com/)คณะให้ทันเทอม 2 จะไม่ทัน แต่จะเรียกว่าดวงดีหรือเคราะห์กรรมของเราไม่รู้นะ ก็มีเพื่อนคนนึงรับอาสาจะช่วยเก็บเงินค่าเสื้อจากเพื่อนๆให้ เราก็ได้คิดอยู่ 2-3 วันนะ แต่ดูจากลักษณะการดำรงชีวิต ของของเพื่อนคนนี้ก็มองเป็นคนมีสตางค์นะ ไม่น่ามีปัญหาในเรื่องนี้และก็เป็นเพื่อนที่เรียนร่วมกันมาตั้ง 4 ปี ก็ไม่เคยมีโจทย์เรื่องนี้ เราเลยเชื่อให้เค้าเป็นคนเก็บเงินและให้ติดต่อกับร้านรับทำเสื้อไปเลย นับหลังจากนั้นก็เริ่มมีคนเห็นว่าเพื่อนคนนี้เพราะเหตุใดเปลี่ยนกระเป๋าบ่อยจัง ทำไมไปเดินทางบ่อยมาก กินแต่อาหารไฮโซตลอด แต่เราไม่ได้เอาใจใส่มากนัก แต่มันเริ่มผิดสังเกตในระหว่างที่ทางร้านรับทำเสื้อโทรศัพท์มาหาเราว่ายังได้ค่ามัดจำเสื้อไม่ครบ เราก็ตื่นเต้นตกใจบอกว่าจะไปตามให้ เรารีบโทรไปตามที่เพื่อนคนนี้เขาก็บอกว่าไม่มีปัญหาเดี๋ยวไปจัดการกับที่ร้านรับทำเสื้อให้ เราก็ไม่เฉลียวใจว่าเพื่อนจะคดโกงก็เลยไม่ได้เข้าไปจุ้นจ้านเพราะนับว่าให้เกียรติเพื่อนด้วย แต่วันข้างหลังเราก็ย่องโทรไปถามไถ่ที่ร้านรับทำเสื้อเค้าบอกว่าได้เงินมัดจำเต็มแล้ว เค้าก็เลยเริ่มผลิต  จวนเจียนถึงวันเปิดเทอม 2 แล้ว ทางร้านโทรศัพท์มาตามว่าเสื้อพร้อมแล้วให้นำเงินส่วนที่เหลือ 50,000 บาทไปจ่าย เราก็ติดต่อตามเพื่อนคนนี้แต่เค้าบอกว่ายุ่งๆเดี๋ยวจะไปเคลียร์ให้ ล่วงเลยอีก 2 วันทางร้านก็บอกว่าโทรหาเพื่อนเราไม่ติด ไม่มีคนรับ และยังไม่เข้ามาชำระค่าเสื้อ เราก็หมั่นโทรศัพท์แต่ติดต่อไม่ได้จนเราเริ่มกลุ้มใจ เนื่องจากเราเป็นคนรับผิดชอบประเด็นรับทำเสื้อคณะตรงนี้  เราเริ่มกังวลว่าเพื่อนๆจะเห็นว่าเราทุจริต และเราก็ไม่มีเงินที่จะไปชำระเอง เราน้ำตาไหลและหาทางแก้ไม่ได้ จนท้ายสุดเราก็ตัดสินใจเดินไปลาออกกับอาจารย์ที่ปรึกษาและเล่าเหตุให้ฟัง อาจารย์ก็ตกใจมากไม่ให้เราออก หาทางไปที่อยู่เพื่อนคนนี้ ยังกะโชคเข้าข้างเราเพื่อนคนนี้อยู่บ้านและรับผิดกับเราและอาจารย์ว่าเอาเงินไปใช้หมดแล้ว ไม่มีไปให้ค่าเสื้อ เลยไม่ไปร่ำเรียนและหนีมาอยู่ที่พัก เราบอกเพื่อนว่าเขาหวุดหวิดทำเอาเราร่ำเรียนไม่จบ เขาก็ขอโทษขอโพยและเอาแต่ร้องห่มร้องไห้ อาจารย์เลยบอกให้เอาเงินส่วนอื่นไปซื้อค่าเสื้อก่อนและให้เพื่อนคนนี้ไปปฏิบัติงานใช้หนี้กับคณะเอง เราเลยอยากจะย้ำเตือนกับเพื่อนๆว่าถ้าหากสัญญาจะจัดทำอะไรแล้ว ไม่ควรไปให้คนอื่นทำต่อ เรื่องง่ายๆจะเปลี่ยนไปเป็นเรื่องใหญ่ได้เลย