drinking5
September 22nd, 2015, 14:44
ทุกครั้งที่มีการรับประทานอาหาร หรืองานเลี้ยงเลี้ยง ไม่ว่าจะเป็นตามภัตตาคารระดับห้าดาว ร้านอาหารชื่อดัง หรือแม้กระทั่งแผงลอยริมทาง สิ่งตอนท้ายที่เรามักจะสั่งนั่นก็คือเครื่องดื่มหรือน้ำดื่มนั่นเอง และมักจะมีน้ำแข็งเปล่ามาช่วยเพิ่มความเย็นให้กับเครื่องดื่ม หรือใช้เป็นส่วนประกอบของเครื่องดื่มอย่างน้ำปั่นเป็นต้น ปกติแล้วน้ำแข็งที่นิยมใช้มักจะเป็นน้ำแข็งหลอดหรือน้ำแข็งบดเพื่อเจี๊ยะ ซึ่งเราไม่มีทางรู้ได้ว่าน้ำแข็งที่รับประทานเข้าไปนั้นสะอาดจริงหรือไม่ แล้วเราจะมีวิธีสังเกตอย่างไรว่าเครื่องดื่มที่บริโภคเข้าไปจะไม่เป็นอันตรายต่อร่างกายของเรา น้ำแข็ง (http://www.rabbitice.com)
เชื่อว่าหลายคนคงไม่ทันสังเกตถึงกันมากนัก เพราะน้ำแข็งที่เหมาะสำหรับบริโภคหากมองด้วยตาเปล่าแล้วเมื่อละลายในน้ำจะต้องใสไม่มีตะกอน และถ้าเป็นน้ำแข็งบดจะต้องไม่มีเศษวัสดุหรือผงอื่นใดปนมา หรืออาจใช้วิธีสังเกตหลังร้านหรือหน้าร้านว่าภาชนะที่ใช้บรรจุจะต้องสะอาด ไม่ใช่ว่าบรรจุไว้ในถุงพลาสติกที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว หรือเป็นถุงที่เคยบรรจุสารเคมีมาก่อน เช่น ปุ๋ย หรือยาฆ่าแมลง เป็นต้น ในปัจจุบันร้านอาหารตามสั่งมักจะมีจุดบริการน้ำแข็งอยู่ อันนี้จะทำให้เราสังเกตได้ง่ายขึ้น ภายในถังน้ำแข็งจะต้องใช้บรรจุน้ำแข็งเพียงอย่างเดียว และมีเพียงแค่ที่ตักน้ำแข็งแบบมีด้ามเท่านั้น แต่หากร้านไหนที่ไม่มีจุดบริการน้ำแข็งอาจต้องแอบดูว่าถังน้ำแข็งที่เขาตักใส่แก้วให้เรานั้น มีการหยิบสิ่งอื่นใดอย่างเช่น ขวดน้ำดื่ม น้ำอัดลม ผักหรือเนื้อสัตว์ ออกมาหรือไม่ เพราะถ้ามีก็ไม่ควรที่จะนำมาใช้เพื่อบริโภคอีกต่อไป
การขนส่งเป็นขั้นตอนหนึ่งจะทำให้เกิดงานปนเปื้อนได้มาก ในขั้นตอนของการขนส่งควรทำโดยพาหนะหรือรถที่ผ่านการทำความสะอาด รวมถึงไม่ใช้เท้าผลักดันน้ำแข็ง ต่อมาก็คือขั้นตอนในการเก็บรักษา ภาชนะที่บรรจุไม่ควรวางอยู่บนพื้น ทางเท้าหรือใกล้ถังขยะ ภาชนะที่ใช้เก็บต้องล้างทำเรื่องใสสะอาดได้ง่าย มีฝาปิดมิดชิด ในการจำหน่ายก็ต้องใช้ที่ตักมีด้ามไม่ใช่มือกอบ เพราะน้ำแข็งที่ใช้มือกอบนั้นอาจเกิดการปนเปื้อน เมื่อรับประทานก็อาจเกิดโรคระบบทางเดินอาหารได้
การป้องกันและปฏิบัติตามที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ สามารถช่วยสร้างเหตุแน่ใจให้กับผู้บริโภคได้ระดับหนึ่ง เพราะถ้านำน้ำที่ไม่สะอาดมาเป็นวัตถุดิบในการจัดทำ ถึงแม้ว่าจะมีการควบคุมขั้นตอนที่กล่าวมาทั้งหมดก็คงจะไม่มีประโยชน์ การจะทำให้เรามั่นใจได้ว่าน้ำแข็งที่เรากินในร้านสะอาด ต้องทำการควบคุมปรนนิบัติตั้งแต่การนำน้ำมาทำน้ำแข็ง การขนส่ง ภาชนะที่บรรจุ การเก็บรักษาตลอดจนการจำหน่าย
เชื่อว่าหลายคนคงไม่ทันสังเกตถึงกันมากนัก เพราะน้ำแข็งที่เหมาะสำหรับบริโภคหากมองด้วยตาเปล่าแล้วเมื่อละลายในน้ำจะต้องใสไม่มีตะกอน และถ้าเป็นน้ำแข็งบดจะต้องไม่มีเศษวัสดุหรือผงอื่นใดปนมา หรืออาจใช้วิธีสังเกตหลังร้านหรือหน้าร้านว่าภาชนะที่ใช้บรรจุจะต้องสะอาด ไม่ใช่ว่าบรรจุไว้ในถุงพลาสติกที่ผ่านการใช้งานมาแล้ว หรือเป็นถุงที่เคยบรรจุสารเคมีมาก่อน เช่น ปุ๋ย หรือยาฆ่าแมลง เป็นต้น ในปัจจุบันร้านอาหารตามสั่งมักจะมีจุดบริการน้ำแข็งอยู่ อันนี้จะทำให้เราสังเกตได้ง่ายขึ้น ภายในถังน้ำแข็งจะต้องใช้บรรจุน้ำแข็งเพียงอย่างเดียว และมีเพียงแค่ที่ตักน้ำแข็งแบบมีด้ามเท่านั้น แต่หากร้านไหนที่ไม่มีจุดบริการน้ำแข็งอาจต้องแอบดูว่าถังน้ำแข็งที่เขาตักใส่แก้วให้เรานั้น มีการหยิบสิ่งอื่นใดอย่างเช่น ขวดน้ำดื่ม น้ำอัดลม ผักหรือเนื้อสัตว์ ออกมาหรือไม่ เพราะถ้ามีก็ไม่ควรที่จะนำมาใช้เพื่อบริโภคอีกต่อไป
การขนส่งเป็นขั้นตอนหนึ่งจะทำให้เกิดงานปนเปื้อนได้มาก ในขั้นตอนของการขนส่งควรทำโดยพาหนะหรือรถที่ผ่านการทำความสะอาด รวมถึงไม่ใช้เท้าผลักดันน้ำแข็ง ต่อมาก็คือขั้นตอนในการเก็บรักษา ภาชนะที่บรรจุไม่ควรวางอยู่บนพื้น ทางเท้าหรือใกล้ถังขยะ ภาชนะที่ใช้เก็บต้องล้างทำเรื่องใสสะอาดได้ง่าย มีฝาปิดมิดชิด ในการจำหน่ายก็ต้องใช้ที่ตักมีด้ามไม่ใช่มือกอบ เพราะน้ำแข็งที่ใช้มือกอบนั้นอาจเกิดการปนเปื้อน เมื่อรับประทานก็อาจเกิดโรคระบบทางเดินอาหารได้
การป้องกันและปฏิบัติตามที่กล่าวมาทั้งหมดนี้ สามารถช่วยสร้างเหตุแน่ใจให้กับผู้บริโภคได้ระดับหนึ่ง เพราะถ้านำน้ำที่ไม่สะอาดมาเป็นวัตถุดิบในการจัดทำ ถึงแม้ว่าจะมีการควบคุมขั้นตอนที่กล่าวมาทั้งหมดก็คงจะไม่มีประโยชน์ การจะทำให้เรามั่นใจได้ว่าน้ำแข็งที่เรากินในร้านสะอาด ต้องทำการควบคุมปรนนิบัติตั้งแต่การนำน้ำมาทำน้ำแข็ง การขนส่ง ภาชนะที่บรรจุ การเก็บรักษาตลอดจนการจำหน่าย