PDA

แสดงเวอร์ชันเต็ม : บำเพ็ญบุญกันนะเสื้อคอกลมคอวีระดับดีไม่ใส่แล้ว ขอรับสละค่ะ



pink111809
October 15th, 2015, 13:10
อยากสืบสถานที่รับบริจาคเสื้อคอกลมคอวี (http://www.pinkgarment.com/)ที่ขาดจริงๆค่ะเหม็งมีเสื้อผ้าหลายตัว ใหม่ๆ สภาพดีๆหลายตัว รวมทั้งจะซื้อเสื้อคอกลมคอวีใหม่ๆสมทบเข้าไปด้วยค่ะครั้งล่าสุดฝากเครื่องนุ่งห่มไปกับพี่ที่รู้จักกัน ไปให้ชาว...(จำไม่ได้จริงๆ) ครั้งนี้เลยอยากเปลี่ยนสถานที่ค่ะ แบบที่ถึงมือผู้รับจริงๆ
(เคยซื้อเสื้อกันหนาวใหม่ๆไปปล่อยวาง ทางมูลนิธิก็อัพรูปชาวบ้านกับเสื้อคอกลมคอวีกันหนาวที่หลายคนเมตตาส่งไป แต่อันที่เราซื้อไปให้กลับหายต๋อมไปเลยค่ะ ส่ง mail ไปถามก็ไม่บอก เลยหวาดหวั่นนิดๆ เราอยากให้ของไปถึงมือคนขาดแคลนจริงๆ)เลยอยากมาไถ่ถามว่ามีที่ไหนแนะนำมั้ยคะ? ตามมูลนิธิดังๆอาจไว้เป็นช้อยส์ท้ายๆหน่อย เพราะคนบริจาคให้เยอะ(กว่า)อยู่แล้วขอบคุณมากค่ะ
** อันนี้ขอตอบล่วงหน้าเผื่อมีคนถามว่าทำไมต้องซื้อนวัตกรรม คือเรามีความคิดว่า คนที่รับบริจาคไปก็คนเหมือนกันค่ะ เขาก็คงหมายได้ของดีๆเหมือนกัน ไม่ใช่เก่าปานผ้าขี้ริ้ว แล้วไปโยนๆให้ "อารมณ์ว่าหาที่ทิ้งแต่ทำใจทิ้งลงถังขยะไม่ได้ บริจาคดีกว่า" ประมาณนั้น เราไม่แอนตี้คนที่เอาของใช้แล้วไปให้ ตราบใดที่ยังอยู่ในสภาพที่ดี (เราสังเกตว่าคนที่มีใจจะให้จริงๆ ของที่ให้ไปส่วนมากจะดีๆค่ะ จะไม่ชำนาญมือสองก็ตาม) เพียงแต่เราเคยเจอเคสที่ให้ของเก่าๆพังๆ หมดสภาพไปแล้วรู้สึกไม่ดีค่ะ เลยติดนิสัยว่าถ้าสละแล้วก็อยากจะบริจาคเสื้อคอกลมคอวีของดีหน่อย
เมื่อกี้พูดไปว่า ไอ้เครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีแต่ละสิ่งแต่ละอย่างที่ได้มาใช้กันนั้น มีขบวนการผลิตที่ยุ่งยากมากมาย ซึ่งสิ่งต่าง ๆ ที่จำเป็นต้องใช้ในการผลิตเสื้อคอกลมคอวีข้าวของเครื่องบริขารแต่ละอย่างขึ้นมานั้น ได้มาจาก ทรัพยากร หรือ สิ่งของต่าง ๆ ที่จัดหามาเพื่อนำไปใช้ในการผลิตข้าวของเครื่องใช้เสื้อคอกลมคอวีต่าาง ๆ ที่ว่า ซึ่งหมายถึงทรัพยากรที่ถูกนำมาใช้ในฐานะของปัจจัยการผลิต ซึ่งโดยทั่วไปอาจจะแบ่งเป็น 4 ประเภท คือ พสุธา พลังงาน เงินลงทุน และผู้ประกอบการผลิต( แล้วไว้ค่อยคุยกันอีกที) 
ประเด็นสำคัญเกี่ยวกับทรัพยากร ที่ต้องยอมรับกันก็คือ ในเวลาใดเวลาหนึ่งนั้น แต่ละคน แต่ละครอบครัวแต่ละวงการ มีทรัพยากรอยู่จำนวนหนึ่งเท่านั้น หรือพูดได้ว่ามีทรัพยากรจำกัด(limited resources) เมื่อทรัพยากรมีจำกัด แต่ความต้องการมันไม่จำกัด(unlimited wants) ที่ว่า มันก็เกิดปัญหาซีครับ ปัญหาอะไร
บ้านคุณมีอะไรมั่ง ที่พอจะนำมาผลิตเป็นของใช้ได้ มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตอะไรกับเขามากน้อยเพียงใด มีนาเป็นของตนเองหรือเปล่า มีโรงงาน มีเครื่องกลไกอะไรกับเขามั่งมั๊ย หรือมีแต่ตัวกับกมลที่ต้องไปใช้ผู้ใช้แรงงาน แล้วบ้านคุณต้องการข้าวของเครื่องใช้อะไรบ้าง หายอยากแล้วยัง ถ้ายังไม่หายอยาก และยังจัดหามาไม่ได้ นั่นแหละบ้านคุณมีอุปสรรค 
ปัญหาที่ว่าคือ ปัญหาความขาดแคลน(scarcity) เสื้อคอกลมคอวีเป็นคำถามของคน ของครอบครัว ของเข้าสังคม ของมณฑลในลักษณะที่ว่า มีทรัพยากรหรือปัจจัยการผลิตไม่พอเพียงต่อความต้องการใช้ ซึ่งความมากของปัญหานี้ขึ้นอยู่กับความแตกต่างของความอยากได้ที่ไม่จำกัดกับทรัพยากรที่มีจำกัด ในแง่ของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีเองกินเองในระดับบุคคลก็อาจจะเป็นปัญหาของการทำมาหากินที่ไม่พอกิน ในแง่ของการซื้อขายเสื้อคอกลมคอวีแลกเปลี่ยนก็อาจจะเกิดปัญหารายได้ไม่พอรายการจ่าย ทำนองนั้น ในแง่ของกลุ่มชน ของสังคม หรือของประเทศประชาชาติ ก็จะเกิดปัญหาของการผลิตเสื้อคอกลมคอวีไม่เพียงพอต่อความต้องการของสังคม ซึ่งความน่ากลัวของปัญหาความลำบากในแต่ละครอบครัว ในแต่ละชุมชน ในแต่ละเข้าสังคม ในแต่ละรัฐ ก็ขึ้นอยู่กับความแหวกแนวระหว่างทรัพยากรที่มีอยู่จำกัดกับโลภที่ไม่จำกัดนั้น